All you need is Sex (all I want for Christmas is you)
Onbevlekt ontvangen
Met Kerstmis viert een aanzienlijk gedeelte van de gelovigen in de wereld de geboorte van een niet geheel onbekende mythische figuur. Opvallend hierbij is dat de moeder van deze mythische figuur zwanger raakte zonder seks te hebben gehad. Je zou denken dat men in het jaar nul niet over de techniek van kunstmatige Inseminatie beschikte, er nog geen spermadonoren en -banken waren en draagmoeders niet bestonden. Maar niets van dit alles is waar; Maria was in feite de eerste draagmoeder die via de techniek van onbevlekte ontvangenis, zwanger raakte en daarmee haar en onze tijd ver vooruit was.
Dr. love versus Dr. Sex
Kerstmis is ook feest dat we stilstaan bij onze naasten, een moment van bezinning. Zo brengt “Dr. love” Robert ten Brink steevast op Kerstavond mensen bij elkaar in zijn programma All you need is love. Zelf heb ik nooit zo goed begrepen waarom geliefden een programma nodig hebben om elkaar te zien of te ontmoeten.
Een variant op All you need is love dateert ook uit de jaren 90, en verscheen op de televisie onder de naam Sex voor de Buch, vernoemd naar de maker en bedenker, Menno Buch. Buch werd in tegenstelling tot Ten Brink nimmer Dr. Sex genoemd. Dit programma was niet zo’n lang leven beschoren als AYNIL, klaarblijkelijk was dit programma een stap te ver voor ons Calvinistische landje of was het gewoonweg haar tijd vooruit.
Weldaad en overdaad
Kerst wordt ook geassocieerd met het feest dat in het teken staat van overdadig eten en drinken. Cadeaus onder de kerstboom.
Deze twee dagen is er bijna niemand die dan stil staat bij het stikstof probleem dat mede veroorzaakt wordt door onze overmatige vleesconsumptie tijdens deze dagen of de bijdrage aan het klimaatprobleem door het en masse op- en aansteken van kaarsen. We voelen ons daarover pas weer schuldig op 1 januari en nemen ons dan het beste voor.
Dat we ons er lang schuldig over blijven voelen is een fabeltje. Uit recent gepubliceerde cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) blijkt dat mannen en vrouwen de afgelopen decennia langer en zwaarder zijn geworden. Vooral overgewicht is een probleem: meer dan de helft van de Nederlanders is inmiddels te zwaar. Mannen zijn 8,6 kilo zwaarder geworden en vrouwen 7 kilo. Cijfers die er niet om liegen.
Weg met de emotie
Dat liefde en seks zijn verwoorden tot ordinaire emotieloze formats voor programma’s verbaast mij geenszins.
Bij vrijwel alles wat wij tegenwoordig doen, wordt onze keuze of handelwijze bepaald door een algoritme, kunstmatige intelligentie, apps of robots. Of wij laten ons hierdoor in grote mate leiden. Hierbij wordt niets meer aan het toeval overgelaten en getracht alle risico’s van teleurstelling uit te sluiten, mismatchen te voorkomen en wat al niet meer. Zo heeft een Amerikaanse geneticus een DNA dating app (www.digid8.com) ontwikkelt ter voorkomen dat mensen met ernstige erfelijke afwijkingen verliefd op elkaar worden. Klaarblijkelijk kunnen en willen we niets meer zelf. De onbevangenheid iets te ondernemen is vrijwel volledig verdwenen. If the computer says no, it’s no.
Robotisering is zo oud als de weg naar Methusalem, maar wordt tegenwoordig gebracht als een noviteit. De intrede van de robots met name in de maakindustrie is hier een mooi voorbeeld van. Maar kijken we even iets verder dan onze neus lang is, dan is de vermaakindustrie misschien wel een van de eerste industrieën waar robotisering werd toegepast. Dat is op zich ook niet zo verwonderlijk, want zo lang de mens bestaat is er behoefte aan seks. Vibrators en neukmachines zijn misschien wel de eerste voorbeelden van robotisering waarbij handwerk werd overgenomen door machines. Het grote verschil zit ‘m erin dat bij het gebruik van deze hulpmiddelen er een explosie aan gevoelens van lust en emoties vrijkomen.
Zelf ga ik al jaren tijdens de Kerst naar Parijs, de stad der liefde. Noem mij onnozel, naïef of a hopeless romantic, maar de stad ademt voor mij nog immer een magische sfeer van romantiek uit. Daar kan geen app of algoritme tegenop.
Merry Sexmis
